α) Μείωση των βίαιων θανάτων ανά 100.000 κατά x και εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των παιδιών.β) Διασφάλιση πρόσβασης, ανεξάρτητων ιδρυμάτων δικαιοσύνης, με επαρκείς πόρους και σεβασμού των δικαιωμάτων της δέουσας διαδικασίας
γ) Καταπολέμηση των εξωτερικών στρεσογόνων παραγόντων που οδηγούν σε συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα
δ) Ενίσχυση της ικανότητας, του επαγγελματισμού και της λογοδοσίας των δυνάμεων ασφαλείας, της αστυνομίας και της δικαιοσύνης
Χωρίς ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Χωρίς ανάπτυξη, δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ειρήνη. Η ειρήνη και η δικαιοσύνη είναι προϋποθέσεις για την πρόοδο. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα βασικό δίδαγμα των ΑΣΧ: ότι η ειρήνη και η πρόσβαση στη δικαιοσύνη δεν είναι μόνο θεμελιώδεις ανθρώπινες φιλοδοξίες, αλλά ακρογωνιαίοι λίθοι της βιώσιμης ανάπτυξης. Χωρίς ειρήνη, τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο ή να έχουν πρόσβαση σε κλινικές υγείας. Οι ενήλικες δεν μπορούν να πάνε στους χώρους εργασίας τους, στις αγορές ή έξω για να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους. Η σύγκρουση μπορεί να αποκαλύψει χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, κοινωνικής και οικονομικής προόδου σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Όταν συμβαίνει, η πρόοδος ενάντια στη φτώχεια γίνεται τρομακτική. Μέχρι το 2015, περισσότερο από το 50 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού που βρίσκεται σε ακραία φτώχεια θα κατοικεί σε μέρη που πλήττονται από συγκρούσεις και χρόνια βία. Για να τερματιστεί η ακραία φτώχεια και να ενδυναμωθούν οι οικογένειες να επιδιώξουν καλύτερες ζωές απαιτούνται ειρηνικές και σταθερές κοινωνίες.
Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε καταστάσεις σύγκρουσης. Σε τουλάχιστον 13 χώρες, τα κόμματα συνεχίζουν να στρατολογούν παιδιά σε ένοπλες δυνάμεις και ομάδες, να σκοτώνουν ή να ακρωτηριάζουν παιδιά, να διαπράττουν βιασμό και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας κατά παιδιών ή να εμπλέκονται σε επιθέσεις σε σχολεία ή/και νοσοκομεία. Αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ευαλωτότητά τους στη βία, την εκμετάλλευση και την κακοποίηση, η Ομάδα προτείνει έναν στόχο για την εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των παιδιών.
Ο χαρακτήρας της βίας έχει αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Η σύγχρονη σύγκρουση χαρακτηρίζεται από τη ασάφεια των συνόρων, την έλλειψη σαφών μετώπων ή πεδίων μάχης και τη συχνή στόχευση αμάχων πληθυσμών. Η βία, τα ναρκωτικά και τα όπλα διαχέονται γρήγορα πέρα από τα σύνορα στον όλο και πιο συνδεδεμένο κόσμο μας. Η σταθερότητα έχει γίνει παγκόσμιο μέλημα.
Η φυσική ανασφάλεια, η οικονομική ευπάθεια και η αδικία προκαλούν βία και η βία ωθεί τις κοινότητες περαιτέρω στη φτωχοποίηση. Ισχυροί γείτονες ή παγκόσμιες δυνάμεις πέρα από τον έλεγχο οποιασδήποτε κυβέρνησης, μπορούν να προκαλέσουν άγχος. Το άγχος από μόνο του, ωστόσο, δεν προκαλεί βία: ο μεγαλύτερος κίνδυνος προκύπτει όταν τα αδύναμα ιδρύματα δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν ή να μετριάσουν τέτοιο άγχος και κοινωνικές εντάσεις. Οι θεσμοί ασφάλειας και δικαιοσύνης είναι ιδιαίτερα σημαντικοί για τις φτωχές και περιθωριοποιημένες κοινότητες. Η ασφάλεια, μαζί με τη δικαιοσύνη, αναφέρεται σταθερά ως σημαντική προτεραιότητα από τους φτωχούς σε όλες τις χώρες.
Το 2008, η Διεθνής Επιτροπή για τη Νομική Ενδυνάμωση των Φτωχών υπολόγισε ότι έως και 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν εκτός της προστασίας του νόμου. Αλλά κάθε χώρα μπορεί να εργαστεί για την κοινωνική δικαιοσύνη, να αρχίσει να δημιουργεί ισχυρότερους θεσμούς για την επίλυση συγκρούσεων και τη διαμεσολάβηση. Πολλές χώρες έχουν κάνει με επιτυχία τη μετάβαση από την ενδημική βία στην επιτυχημένη ανάπτυξη και μπορούμε να μάθουμε σημαντικά μαθήματα από το ισχυρό τους παράδειγμά.
Είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλίσουμε τη βασική ασφάλεια και δικαιοσύνη για όλους, ανεξάρτητα από την οικονομική ή κοινωνική θέση ενός ατόμου ή τις πολιτικές πεποιθήσεις. Για να επιτύχουν την ειρήνη, οι ηγέτες πρέπει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία για τους ανθρώπους: πρέπει να διώξουν τη διαφθορά και την παράνομη βία, ειδικά κατά μειονοτήτων και ευάλωτων ομάδων. Πρέπει να ενισχύσουν την υπευθυνότητα. Πρέπει να αποδείξουν ότι το κράτος μπορεί να παρέχει βασικές υπηρεσίες και δικαιώματα, όπως πρόσβαση στην ασφάλεια και τη δικαιοσύνη, ασφαλές πόσιμο νερό και υπηρεσίες υγείας, χωρίς διακρίσεις.
Η πρόοδος κατά της βίας και της αστάθειας θα απαιτήσει τοπική, εθνική, περιφερειακή και παγκόσμια συνεργασία. Πρέπει επίσης να προσφέρουμε σταθερή και προβλέψιμη υποστήριξη. Πολύ συχνά, περιμένουμε να χτυπήσει μια κρίση προτού δώσουμε τις απαραίτητες δεσμεύσεις για να φέρουμε ασφάλεια και σταθερότητα.
Η βοήθεια από τη διεθνή κοινότητα σε μέρη που υποφέρουν από βία πρέπει να προγραμματιστεί μακροπρόθεσμα, χρησιμοποιώντας έναν χρονικό ορίζοντα δέκα έως δεκαπέντε ετών. Αυτό θα αφήσει αρκετό χρόνο για να γίνουν πραγματικά κέρδη και να σταθεροποιηθούν αυτά τα κέρδη. Και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η παροχή των βασικών, από την ασφάλεια έως τις θέσεις εργασίας, μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Η χρηστή διακυβέρνηση και οι αποτελεσματικοί θεσμοί είναι ζωτικής σημασίας. Οι θέσεις εργασίας και η ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς συνδέονται με την ειρήνη και τη σταθερότητα και αποτρέπουν τους ανθρώπους να ενταχθούν σε εγκληματικά δίκτυα ή ένοπλες ομάδες.
Απαιτούνται οπωσδήποτε μέτρα για τον μετριασμό των επιβλαβών επιπτώσεων εξωτερικών στρεσογόνων παραγόντων, όπως οι ασταθείς τιμές των εμπορευμάτων, η διεθνής διαφθορά, το οργανωμένο έγκλημα και το παράνομο εμπόριο προσώπων, πολύτιμων ορυκτών και όπλων. Η αποτελεσματική εφαρμογή του ελέγχου των φορητών όπλων είναι ιδιαίτερα σημαντική σε αυτές τις προσπάθειες. Επειδή αυτές οι απειλές διασχίζουν τα σύνορα, οι απαντήσεις πρέπει να είναι περιφερειακές και διεθνείς. Υπάρχουν ορισμένα καινοτόμα διασυνοριακά και περιφερειακά προγράμματα και οι περιφερειακοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο αυτά τα προβλήματα.
Για να διασφαλίσουμε ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω στο όραμα για το 2030, πρέπει να εργαστούμε συλλογικά για να εξασφαλίσουμε την πιο θεμελιώδη προϋπόθεση για την ανθρώπινη επιβίωση, την ειρήνη.
