Το Over-coaching οδηγεί σε αποτυχία;
Προπονητές Κάνε το στους αθλητές και τους αθλητές τους Κάνε το στον εαυτό τους. Ακόμα και οι γονείς μερικές φορές μπαίνουν στην πράξη και Κάνε το στο παιδί-αθλητή τους ακριβώς πριν ή κατά τη διάρκεια μιας παράστασης. Όλοι οι εμπλεκόμενοι πιστεύουν ότι είναι πραγματικά χρήσιμοι. Δεν είναι!
Αυτό που κάνουν όλοι είναι να βάζουν τον αθλητή να αποτύχει.
Τι είναι αυτό?“ «Είναι η ωραία τέχνη του over-coaching: Δηλαδή, η παροχή στον αθλητή με πάρα πολλές τεχνικές, μηχανικές και/ή τακτικές πληροφορίες ακριβώς πριν ή κατά τη διάρκεια ενός αγώνα.. Στη συνέχεια, ο αθλητής αρχίζει να σκέφτεται τι πρέπει να κάνει για να έχει καλή απόδοση. Η σκέψη και η κορυφαία απόδοση είναι πάντα αμοιβαία αποκλειόμενες. Δηλαδή, αν κάνεις το πρώτο στο μυαλό σου, τότε σίγουρα δεν θα κάνεις το δεύτερο έξω στο γήπεδο.
Η υπερβολική σκέψη είναι πάντα επικίνδυνη για την υγεία των επιδόσεων ενός αθλητή. Είτε σκέφτεστε πού πρέπει να βρίσκεστε, τι πρέπει να κάνετε ως προς την εκτέλεση, τι μπορεί να κάνει ο αντίπαλός σας ή το αποτέλεσμα αυτού του at-bat, σουτ ή αιώρησης δεν έχει πραγματικά σημασία. Εάν είστε στο πιάτο, στο γήπεδο, στο γήπεδο ή στο γήπεδο προπονώντας τον εαυτό σας, τότε αποσπάτε εν αγνοία σας τη ροή του παιχνιδιού/αγώνα και, κατά συνέπεια, σαμποτάρετε τον εαυτό σας.
Το πρόβλημα προκαλείται από το γεγονός ότι ο αθλητής βρίσκεται μπροστά και σκέφτεται μέρος του εγκεφάλου του. Αυτό το μέρος του εγκεφάλου είναι εξαιρετικό για να σπάσει τα πράγματα σε μικρά κομμάτια και να αξιολογήσει πράγματα. Βασίζεται στη συνειδητή σκέψη και λογική. Είναι τέλειο αν εργάζεστε για την αλλαγή της τεχνικής, την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων ή την ανάλυση προηγούμενων παραστάσεων στην πράξη. Ωστόσο, αυτό το σκεπτικό μέρος του εγκεφάλου σας είναι εντελώς ανίκανο όταν πρόκειται για την πραγματική απόδοση του παιχνιδιού. Ο κύριος λόγος για αυτό είναι ότι ο μπροστινός μας εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες πολύ αργά για να μπορέσει να συμβαδίσει με την ταχύτητα και την πολυπλοκότητα των αθλητικών επιδόσεων.
Ο οπίσθιος εγκέφαλος μας είναι ο φύλακας του ασυνείδητου μυαλού μας και της μυϊκής μας μνήμης. Είναι η αθλητική ιδιοφυΐα μέσα σε όλους μας. Όταν αποδίδεις στα καλύτερά σου, δεν σκέφτεσαι καθόλου. Αντίθετα, αντιδράτε αντανακλαστικά στις απαιτήσεις απόδοσης καθώς σας έρχονται και αλλάζουν τη στιγμή. Όταν οι αθλητές λένε, «Έπαιζα έξω από το μυαλό μου» ή «Ήταν τελείως αναίσθητη», αναφέρονται στον οπίσθιο εγκέφαλό τους.
Πάρα πολλοί προπονητές και γονείς δεν καταλαβαίνουν αυτή την έννοια και πιστεύουν ότι όσο πιο συνειδητές τεχνικές, μηχανικές και στρατηγικές πληροφορίες μπορούν να βάλουν στο κεφάλι του αθλητή πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα, τόσο το καλύτερο. Αυτό που κάνουν κατά λάθος στη διαδικασία είναι να σπρώχνουν τον αθλητή στον σκεπτόμενο εγκέφαλό του και το αποτέλεσμα είναι προβλέψιμο: Ο αθλητής το φυσάει εντελώς!
Εάν είστε προπονητής ή γονιός, το μήνυμα που έχω για εσάς είναι απλό: ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ! Αφήστε τους αθλητές σας να παίξουν χωρίς μικροδιαχείριση κάθε μικροπράγματος που κάνουν. Προπονητές που είναι μικροδιαχειριστές και επιμένουν να σχολιάζουν ό,τι συμβαίνει από τεχνικής και στρατηγικής κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού πληγώνουν τους αθλητές τους. Ο προπονητής που προσφέρει τεχνικές προτάσεις στο κουρκούτι ενώ αυτός/αυτή είναι στο πιάτο ΔΕΝ είναι αποτελεσματικός προπονητής. Αντιθέτως! Ομοίως, οι «εξυπηρετικοί» γονείς στο περιθώριο που προσφέρουν τη δική τους επωνυμία προπόνησης στους αθλητικούς απογόνους τους κατά τη διάρκεια της παράστασης, διασφαλίζουν ότι το παιδί τους όχι μόνο θα αποσπαστεί από τη ροή του παιχνιδιού, αλλά και θα πιαστεί πολύ. στις δικές τους σκέψεις.
Το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο τον αθλητή. ΜΗΝ προπονείστε τον εαυτό σας μέσα από την παράσταση. Μην σκέφτεστε τι έπρεπε να έχετε ή τι δεν έπρεπε να κάνετε όσο βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός. Ρίξτε τις τεχνικές, μηχανικές και τακτικές προτάσεις ενώ παίζετε. Αντίθετα, προσπαθήστε να διατηρήσετε την εστίασή σας στη στιγμή, σε αυτό που κάνετε.
Ο τρόπος να «μην σκέφτεσαι» ενώ παίζεις ΔΕΝ είναι να λες στον εαυτό σου «ΜΗ ΣΚΕΦΤΕΣ!» Αυτή η ανόητη οδηγία είναι απλώς πιο στοχαστική. Αντίθετα, προσπαθήστε να ελέγχετε την εστίαση της συγκέντρωσής σας και να την κρατάτε στο παιχνίδι σε ό,τι είναι σημαντικό. Το ίδιο ισχύει και για τους προπονητές. Εργαστείτε για να διατηρήσετε τις οδηγίες σας απλές και φροντίζοντας να κάνετε τους αθλητές σας να συγκεντρώνονται σε αυτό που κάνουν, ενώ το κάνουν, ένα παιχνίδι τη φορά.
Δείτε επίσης αυτήν την ανάρτηση – 3 Ασκήσεις για να αναπτύξετε τη συγκέντρωση που κερδίζει
