Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ήταν πριν από 7 χρόνια που ο Rob τύλιξε φωτιστικά γύρω από μερικές vintage ρόδες βαγονιών και τους κρέμασε από το ταβάνι του μαγαζιού για τις γιορτές. Αμφιβάλλω ότι ήταν εκτεθειμένα για μια εβδομάδα προτού αγοραστεί η παρτίδα τους από έναν ενθουσιώδη πελάτη. Τα επόμενα χρόνια σχεδίασε και επανασχεδίασε εξατομικευμένους κύκλους από χάλυβα, προσεκτικά κατασκευασμένους και κατασκευασμένους για να δέχονται φώτα που θα κρέμονταν από ένα δυνατό κλαδί δέντρου. Φυσικά το ελαφρύ κορδόνι ήταν μεταμφιεσμένο από μια σημαντική ποσότητα από γιούτα. Ένα καλώδιο προέκτασης που τρέχει επάνω στον κορμό του δέντρου θα συνδεόταν με το βύσμα στην κορυφή του κλαδιού. Ήταν τόσο όμορφα. Εντυπωσιακός. Ένας κύκλος φωτός χωρίς ορατά μέσα στήριξης που λάμπει τη νύχτα του χειμώνα. Τι πιο απλό και πιο χαρούμενο; Αυτή η έκδοση του χειμερινού φωτισμού είναι εφεδρική και εξαιρετικά ικανοποιητική, τόσο στο σχήμα όσο και στην τοποθέτησή της. Δέστε το δαχτυλίδι σε ένα σημαντικό κλαδί και συνδέστε το. Η χειμερινή κηπουρική στη ζώνη μου έχει να κάνει με την ποιότητα του φωτός. Όχι μόνο το σώμα επωφελείται από τη βιταμίνη D.
Ένα μεταγενέστερο σχέδιο του Rob’s περιελάμβανε έναν μηχανισμό τεσσάρων οδόντων που θα επέτρεπε στους φωτεινούς δακτυλίους να τοποθετηθούν με ασφάλεια στο έδαφος ή στο χώμα σε ένα δοχείο. Αυτό έφερε επανάσταση στο σχεδιασμό του χειμερινού κοντέινερ μου. Πόσο μου αρέσει να ενσωματώνω φωτισμό σε χειμερινές γλάστρες. Το σετ δαχτυλίδι στο δοχείο ενθάρρυνε μια εντελώς νέα λεωφόρο σχεδιασμού. Πριν από μερικά χρόνια, πρότεινε ότι οι φωτισμένοι κύκλοι του είχαν κάνει την πορεία τους και ίσως θα έπρεπε να προχωρήσει σε άλλο σχέδιο ή σχήμα. Ήμουν δύσπιστος. Αυτοί οι φωτεινοί κύκλοι είχαν μαγέψει πελάτες τόσο κοντά όσο και μακριά. Ένα εστιατόριο στο Newfoundland του Καναδά αγόρασε 7 από το μεγαλύτερο μέγεθος και πέντε από το μεσαίο μέγεθος – για την υπαίθρια τραπεζαρία τους. Αυτοί, και αμέτρητοι άλλοι σχεδιαστές και ιδιώτες πελάτες τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο έχουν μιλήσει για αυτούς τους φωτισμένους κύκλους. Χρόνο με το χρόνο. Υποψιάζομαι ότι δεν θα τους κουράσω ποτέ.
Ο κύκλος είναι ένα απλό σχήμα. Είναι μια κλειστή και κανονική καμπύλη που χωρίζει ένα επίπεδο σε δύο περιοχές. Το εσωτερικό και το εξωτερικό. Αυτό από τη Wikipedia. Το εσωτερικό αυτού του φωτεινού δακτυλίου κατοικείται από μια έκρηξη φωτός που καίει έντονα. Το εξωτερικό είναι το μεγαλύτερο τοπίο. Ο κύκλος εδώ είναι ένα μέσο με το οποίο μπορείτε να εστιάσετε σε ένα συγκεκριμένο, αν και προσωρινό χαρακτηριστικό – το φως. Ένας κύκλος δεν έχει αρχή ή τέλος. Η αναγνωρίσιμη συμμετρία του είναι πηγή οπτικής απόλαυσης στη φύση και σε σχεδιασμένους χώρους κάθε είδους. Ο κύκλος είναι η βάση όλων των ειδών γραφιστικής, της οποίας το πουά φόρεμα είναι γνωστό παράδειγμα. Ο κύκλος ήταν επίσης η βάση για τον τροχό, που καθιστά δυνατά κάθε είδους σύγχρονα μηχανήματα. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι όλοι οι κύκλοι είναι ίδιοι, εκτός από τη διάμετρό τους και το πλάτος του περιγράμματός τους. Κύκλοι διαφορετικών υλικών και μεγεθών που τέμνονται δημιουργούν άλλα σχήματα.
Το διάστημα μεταξύ 2 τελικών σημείων που σημειώνονται σε έναν κύκλο ονομάζεται χορδή. Δεν γνωρίζω την ιστορία αυτού του ορισμού, αλλά μπορώ να επιβεβαιώσω το γεγονός ότι τα σχέδια τοπίων που συγκινούν έναν πελάτη ή έναν θεατή είναι ελκυστικά και συναισθηματικά ικανοποιητικά. Ένας κύκλος είναι μια πλήρης οντότητα από μόνος του. Ένας κύκλος έρχεται τυπικό τεύχος με μια αίσθηση πληρότητας. Όπως και στην εναλλαγή των εποχών. Αν και μπορεί να μην έχω τόσα πολλά λόγια για να εκφράσω την εμπειρία, τα κυκλικά σχήματα και τα κενά προκαλούν ανταπόκριση. Κατά τη χάραξη μιας καμπύλης περιοχής στο τοπίο, ξεκινώ με μια χορδή-ή ένα τμήμα ενός κύκλου. Αυτό είναι αρκετά εύκολο να γίνει, με πασσάλους και κορδόνι από μπαμπού. Η εύρεση του κέντρου αυτού του κύκλου που θα παράγει την επιθυμητή χορδή μπορεί να διαρκέσει λίγο, αλλά τελικά θα υπάρχει σταθερά καμπυλωτή γραμμή.
Αφιερώνοντας χρόνο για να τραβήξετε τη συγχορδία στο έδαφος βοηθά στην εξάλειψη των τσιγκουνιών. Με τον όρο τσιμπήματα, εννοώ εκείνες τις γραμμές κρεβατιού που καμπυλώνουν μέσα και έξω με ταχεία διαδοχή γύρω από αυτόν τον θάμνο και αυτό το δέντρο – χωρίς μια συνολική σαρωτική καμπύλη που είναι οπτικά συνεκτική. Βοηθά να εστιάσουμε σε ποια στοιχεία τοπίου ανήκουν στο εξωτερικό αυτού του μερικού κύκλου και σε αυτά που ανήκουν έξω. Ο ελαφρύς δακτύλιος που απεικονίζεται παραπάνω είναι κατασκευασμένος από χάλυβα, αλλά αυτός ο χάλυβας δεν χρειάζεται να είναι τόσο παχύς. Ο χάλυβας που τυλίγεται σε κυκλικό σχήμα είναι τόσο σταθερός και ισχυρός φυσικά όσο φαίνεται να είναι. Το δαχτυλίδι γιορτάζει το κεντρικό κομμάτι. Η ιτιά μουνί που σπρώχνει πέρα από την άκρη του κύκλου δημιουργεί μια σχέση μεταξύ της γεωμετρίας ενός στοιχείου και της φυσικής μορφής ενός άλλου. Και τα δύο υλικά είναι πιο δυνατά οπτικά δεδομένης της μορφής του άλλου. Το δαχτυλίδι συμπληρώνει επίσης την ορθογώνια γεωμετρία του κουτιού της ζαρντινιέρας και το στενότερο και ευρύτερο ορθογώνιο των πρασίνων. Η σύνθεση χωρίς το δαχτυλίδι θα ήταν μια χαρά. Όμως η παρουσία του ολοκληρώνει τη σύνθεση με τρόπο που οργανώνει όλα τα άλλα σχήματα και υλικά.
Ο Rob έχει τα δαχτυλίδια κατασκευασμένα σε διάφορα μεγέθη, από δύο πόδια σε διάμετρο έως και επτά πόδια. Οι φωτογραφίες του δαχτυλιδιού παραπάνω έχουν διάμετρο πέντε πόδια – ένα καλό μέγεθος λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος αυτής της γλάστρας. Οι πρώτοι δακτύλιοι ήταν στριμωγμένοι με σκέλη από λαμπάκια πυρακτώσεως που είχαν καφέ κορδόνια. Τώρα χρησιμοποιούμε μόνο φώτα LED, για χάρη της μακροζωίας. Τα φώτα περιστρέφονται γύρω από το εξωτερικό του δακτυλίου και κάθε λάμπα βλέπει προς τα έξω. Τα αποστέλλουμε με και χωρίς φώτα και τα έχουμε φτιάξει σε προσαρμοσμένα μεγέθη για μια συγκεκριμένη εφαρμογή.
Αυτό το δαχτυλίδι είναι κρεμασμένο ψηλά σε ένα παράθυρο, ώστε να φαίνεται εύκολα από το δρόμο.
Τα φώτα LED παράγουν ελάχιστη θερμότητα, έτσι το χιόνι έχει μαζευτεί στο εσωτερικό κάτω άκρο του δακτυλίου που απεικονίζεται παραπάνω. Η αντίθεση του χιονιού και του φωτός παρέχει ένα μικρό ευπρόσδεκτο ενδιαφέρον στο χειμερινό τοπίο, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αυτή είναι η πρώτη μου χρονιά με ελαφριά δαχτυλίδια στο σπίτι. Οδηγώ κοντά τους, και μπορώ να τους δω από το κατάστρωμα πάνω.
Τα 6 ίντσες χιονιού που έπεσαν χθες απλώς τα έκαναν να φαίνονται καλύτερα.
Η H μου έστειλε αυτές τις φωτογραφίες των χειμερινών κουτιών της χθες το βράδυ. Απολαμβάνει και τη δική της.
Πράγματι, έχω μιλήσει πριν για αυτά τα δαχτυλίδια πρόσφατα, αλλά το γεγονός είναι ότι εξετάζουμε περισσότερο καιρό που μοιάζει ακριβώς έτσι εδώ και αρκετό καιρό ακόμα. Αυτοί οι φωτισμένοι κύκλοι κάνουν πιο εύκολο να αντέξετε τον χειμώνα.
